Najczęściej stosowanymi w lecznictwie bezsenności są środki z grupy barbituranów i benzodiazepiny. Po barbiturany medycyna sięga jednak coraz rzadziej ze względu właśnie na niebezpieczeństwo uzależnienia. Nieco bezpieczniejsze są benzodiazepiny o działaniu uspokajającym, przeciwlękowym, nasennym i przeciwdrgawkowym. Jednak i one wywołują, oprócz uzależnienia psychicznego, powstanie zależności fizycznej i rozwój tolerancji na lek.
O uzależnieniu od leków uspokajających i nasennych mówimy kiedy
- lek jest stosowany dłużej niż jest zalecany lub doraźnie, z dużą częstotliwością,
- zwiększająca się tolerancja na lek,
- uczucie emocjonalnego „głodu” leku,
- odstawienie leku powoduje wystąpienie zespołu abstynencyjnego,
- życie coraz bardziej zaczyna się toczyć wokół ich zdobywania, zażywania, czy też borykania się ze skutkami zażycia,
- przyjmowanie leków mimo świadomości negatywnych konsekwencji.